برتری پاس در برابر تیم دوازده نفره

تراکتور بدون هوادارانش حرفی برای گفتن نداشت

علی ثقفی

هگمتانه_سرویس ورزش: تیم فوتبال پاس همدان یک شنبه شب توانست در ورزشگاه یادگار امام تبریز تراکتورسازان را با شکست مواجه نماید.

در چارچوب چهارمین هفته لیگ برتر فوتبال باشگاههای کشور شنبه شب در تبریز تیم فوتبال پاس همدان در برابر تراکتورسازی این شهر قرار گرفت که به علت قطع برق ورزشگاه، بازی در دقیقه 33 نیمه تمام ماند.

پس از گذشت 24 ساعت، یک شنبه شب ادامه بازی از دقیقه 34 از سر گرفته شد که در نهایت تیم پاس همدان موفق شد با گلزنی حمید کاظمی بر حریف غلبه کند.

تیم فوتبال پاس همدان چه در 33 دقیقه ابتدایی که شنبه شب برگزار شد و چه در دنباله بازی در نیمه اول، توانست بازی خوب و به مراتب بهتری را نسبت به حریف ارائه دهد.

پیروزی پاس در این مسابقه، مجموع امتیازات این تیم را به عدد 9 رساند که با توجه به بودجه باشگاه و بازیکنان موجود، کسب این امتیاز در پایان هفته چهارم غیر قابل پیش بینی بود.

ارزش این نتایج و امتیازات در انتهای فصل و زمانی که تیمها برای کسب یک امتیاز دست و پا می زنند که سهمیه لیگ قهرمانان را کسب کنند یا اینکه از خطر سقوط به دسته پائینتر فرار کنند، مشخص می شود.

عملکرد پاس در چهار دیدار گذشته و به خصوص دیدار آخر در برابر تراکتور سازی نکاتی را در پی داشت که به آنها می پردازیم:

**انگیزه و تلاش جوانان جویای نام

اولین نکته ای که در دیدار های پاس در فصل جدید چشم ها را خیره می کند، بسته شدن تیم بر اساس نیروی جوانی و انگیزه نفرات کم نام و نشانی است که پاس را فرصتی برای عرض اندام دیده و از جان و دل برای موفقیت تیم تلاش می کنند.

در این راستا، ترکیب پاس در برابر تراکتورسازی از تمامی ترکیبهای دیدارهای گذشته متفاوت تر و جوان تر بود؛ محمد ابراهیم خسروی در وفاع راست، محسن ربیع خواه در دفاع چپ و حمید کاظمی در خط حمله و حتی وحید علی آبادی در هافیک میانی، جوانان با انگیزه و زحمت کشی بودند که الحق و الانصاف در این مسابقه خوش درخشیدند.

خستگی آرتور یدیگاریان از دیدار دوستانه تیم کشورش در برابر ایران از یک سو و عدم آمادگی روحی اکمل هولماتوف از سوی دیگر، موجب شد که خسروی و ربیع خواه فرصت بازی پیدا کنند.

مدیر روستا با انتقال نادر احمدی و پویا سیف پناهی به یک خط جلوتر، جا را برای قرار گرفتن خسروی و ربیع خواه در ترکیب ثابت باز کرده بود و به واقع این دو جوان هم به خوبی پاسخ اعتماد مدیر روستا را دادند.

** وحید علی آبادی متعصب و جنگنده

وحید علی آبادی از معدود جوانان بومی پاس همدان است که به خوبی توانسته جای خود را ترکیب ثابت پاس پیدا کند.

علی آبادی بسیار جنگنده و متعصب بازی می کند و در تمام لحظات بازی دونده و پرتلاش ظاهر می شود. او به واقع افتخار همدان است و مردم همدان، تعصب، همت و غیرت او را می ستایند.

وحید بسیار با روحیه و بی حاشیه تمرین می کند و اگر همین راه را ادامه دهد، روزهای خوبی را پیش رو خواهد داشت.

** درخشش سامان صفا

روزی که سوشا مکانی از پاس جدا شد، هواداران نگران جایگزین وی در چارچوب دروازه پاس بودند.

سامان صفا که قبلا نیز سابقه پوشیدن پیراهن پاس را داشت، با بازگشت به تیم سابقش، خیال همه را در درون دروازه راحت کرده است.

هر چند برخی هواداران بر این باور بودند که سوشا مکانی نسبت به سامان صفا از نظر فنی و فیزیک بدنی شرایط بهتری را می تواند داشته باشد، اما سامان هم از تمرکز در مسائل فنی و هم از نظر مسائل حاشیه ای شرایطی به مراتب بهتر از سوشا دارد و این مساله در دیدار های گذشته و علی الخصوص بازی برابر تراکتور سازی عینیت پیدا کرد.

صفا که با بستن بازوبند کاپیتانی مسئولیت سنگین تری را نبز بر عهده گرفته است، در این مسابقه با تعصب بالا از دروازه پاس محافظت کرد و بخصوص در دقایق پایانی بارها ناجی دروازه پاس شد.

** اشتباهات داوری

هرچند تراکتورسازان در این مسابقه از داشتن هوادارانشان محروم بودند، اما اشتباهات داوری که عموماً به ضرر پاس بود،‌ به خوبی جاهای خالی روی سکو ها را برایشان پر کرده بود.

جهانبازی در صحنه های زیادی خطا روی بازیکنان پاس را نمی گرفت و برخوردهای ساده پاسی ها با تراکتورسازان را خطا اعلام می کرد. اشتباهات داوری حتی در اعلام اوت ها و کرنر ها نیز مشهود بود.

اوج قضاوت جانب گرایانه در دقایق پایانی بازی بود؛ ‌زمانی که 90 دقیقه به پایان رسید همدانی ها از اعلام 5 دقیقه وقت تلف شده شگفت زده شده بودند اما کاش این انتها کار بود!

جهانبازی در آخرین لحظات وقتهای تلف شده،  به نفع تراکتورسازی اعلام کرنر کرد و در حالی که بعد از زدن ضربه کرنر منتظر شنیدن سوت پایان بازی بودند، وی بازی را تا یک دقیقه دیگر ادامه داد؛ گویی اقامت اجباری یک روز در تبریز به مذاق وی خوش آمده و دلش نمی خواست تبریزی ها دست خالی از میدان خارج شوند.