هرچند که اینجانب فوتبال نویس هستم ، اما این مطلب را در حمایت از ورزش کوهنوردی و کوهستان در روزنامه هگمتانه نوشته بودم که امروز (26/05/88) به چاپ رسیده است . با خود گفتم که شاید خالی از لطف نباشد در این سایت نیز درج شود !
علی ثقفی
هگمتانه-سرویس ورزش: امروزه در دنیا صنعت گردشگری بیشتر از گذشته مورد توجه است و اکثر کشورها روی این پدیده به عنوان یکی از راههای جذب درآمد و افزایش ارز در داخل کشورشان استفاده مینمایند.
در کشور ما نیز چند سالی است که دید ویژهای نسبت به این مسأله به وجود آمده و برنامهریزیهای گستردهای در جهت جذب گردشگران خارجی صورت پذیرفته که در حاشیه این برنامهها توجه ویژهای نیز به هموار نمودن شرایط سیاحت و مسافرت برای گردشگران داخلی، شده است.
بر همین اساس در اکثر استانهای کشور احداث مناطق گردشگری و رسیدگی به اماکن سیاحتی در دستور کار قرار گرفته که این موضوع در سالیان اخیر با رشد فزایندهای رو به گسترش است.
در استان همدان با توجه به وجود بناهای تاریخی و دیدنی زیاد، لزوم توجه به این مسأله بیشتر از سایر نقاط کشور احساس میشد، چرا که در همدان پتانسیل فراوانی برای توسعه گردشگری موجود بود.
در همین راستا، چندی پیش صحبت از راهاندازی تلهکابین در مسیر گنجنامه به میدان میشان به میان آمد که در ابتدا با مقاومتهای بسیاری همراه بود، اما در نهایت متولیان این کار با هموار کردن شرایط کلنگ کار را زدند تا امروز شاهد افتتاح و راهاندازی این مجموعه باشیم.
اینکه وجود چنین مجموعهای تا چه حد میتواند در توسعه گردشگری و جذب توریست، چه داخلی و چه خارجی مؤثر باشد، امری بدیهی است و به طور حتم وجود و پیدایش مجموعهای که دارای انواع تفریحات و سرگرمیها در یک مکان واحد است، میتواند اثرات مثبتی در جذب گردشگر داشته باشد.
در این میان، نکته اصلی اینجاست که چرا چنین مجموعهای در گنجنامه و آن هم دشت میشان باید احداث شود؟ منطقهای که خود به لحاظ جاذبههای گردشگری از کلیه شرایط لازم برخوردار است و به دلیل طبیعی بودن کل مجموعه، از زیباییها و جذابیتهای خاص خود بهره میبرد، چه نیاز به آذینبندی به وسیله وسایل مصنوعی و فلز دارد؟
از گذشته در میان مردم ایران زمین، کوه سمبل استقامت، پاکی و سکوت بوده است، اما با این حرکت، ما همه صلابت و وقار کوه را پایمال نمودهایم، آن هم ارتفاعاتی که الوند نام گرفته و از دیرباز در اشعار و نوشتههای گذشته نامی نیکو از خود به جای گذاشته است.
از نظر صنعت گردشگری روز دنیا، افتتاح چنین پروژهای بسیار جالب و پسندیده است، اما کجایی این کار در سخن ما مستور است؟
در کشورهای توسعه یافته، با استفاده از فکر و خلاقیت و در همین راستا در بیابانی دورافتاده و متروک چنان دهکدهای برپا مینمایند که هر ساله از سراسر دنیا برای حضور در آن منطقه گردشگری همگان در صف قرار بگیرند!
اما در کشور ما، جاذبه طبیعی را دستخوش تغییرات بسیار مینماییم تا گردشگر جذب نماییم، غافل از اینکه آن گردشگر بیشتر از آنکه وجود چنین مجموعهای را در آن موقعیت (گنجنامه) از ما طلب نماید، دوستدار تماشای طبیعت دست نخورده و بکر آن منطقه است که بشر نقشی در ترسیم و آفرینش آن نداشته است!
افتتاح پروژههای بزرگ این چنینی وقتی درخور ستایش است که در منطقهای دورافتاده و خالی از هر گونه جذابیت ایجاد شده و باعث شکوفایی آن محل شود و نه در جایی که خود، مشتاقان فراوانی دارد.
احداث چنین پروژهای علاوه بر مسائلی که در خصوص آسیبرسانی به طبیعت آورده شد، خطر جدی برای ورزش نیز محسوب میشود.
هر گاه محیطهای ورزشی به حضور غیرورزشیها آلوده شود، باید فاتحه آن ورزش را خواند و با راهاندازی تلهکابین گنجنامه، در میدان میشان که قبلاً کمتر شاهد حضور افراد غیر ورزشکار بود، اکنون خیل افرادی مشاهده میشود که حتی الفبای ورزش را هم نمیدانند!
یکی از دلایلی که کوهنورد را عاشق کوهستان میکند، سکوت حاکم بر آن فضا است که اکنون با ایجاد این پروژه و مخصوصاً هتل 3 طبقهای که قرار است در آن افتتاح بشود، این سکوت شکسته شده و کوهستان و کوهنوردان را آزار خواهد داد!
در گذشته با وجودی که جمع اندکی به کوه راه مییافتند، تمیز نگهداشتن این فضای باز و گسترده یکی از معضلات عاشقان واقعی کوهستان بود، اما اکنون با هجوم خیل گسترده به این ارتفاعات چگونه میشود طبیعت زیبای میدان میشان و مناطق اطراف را پاکیزه نگه داشت؟
راهاندازی پیست تریا (دوچرخهسواری)، تیرول، بانجی جامپینگ و سایر برنامههای در دست ساخت این مجموعه جالب و قابل ستایش است، اما چرا در میدان میشان گنجنامه؟ چرا این حرکت در منطقهای مانند حیدره صورت نپذیرد که در آینده نزدیک میخواهد به یکی از مناطق گردشگری همدان تبدیل شود.
امیدواریم مسؤولان امر فکر عاجل در این خصوص نمایند و مانع رسیدن آسیب به ورزش و طبیعت کوهستان شوند. انشاءا...
بابا کوهنوردی نویس ، بابا تله کابین نویس دمت گرم فوتبالی نویس