مطلبی جهت درج در روزنامه هگمتانه مورخ ۵/۱۲/۸۷ :
پاس به بیتاکتیکی خودش باخت!
علی ثقفی
استقلال تهران 1 پاس همدان صفر
ورزشگاه آزادی تهران
داور وسط: علیرضا فغانی
کمک ها : رسول فروغی و محمدرضا ابوالفضلی
یکشنبه 4/12/87
بازیکنان پاس همدان: سامان صفا، امید خورج، جواد شیرزاد، محمدرضا مامانی، اویس کردجهان، وریا غفوری، ابوالفضل حاجیزاده، مهرداد کریمیان، مجید غلامنژاد، شهباز ارکینوف و سید محمد علوی
تعویضها: محمد غلامی به جای اویس کردجهان (35) وحید علیآبادی به جای مجید غلامنژاد (92) و جوزف ادیشون به جای شهباز ارکینوف (94)
سرمربی: وینگو بگوویچ
بازیکنان استقلال تهران: وحید طالبلو، پژمان منتظری، مهدی امیرآبادی، حسین کاظمی، مهرداد پولادی، پیروز قربانی، مجتبی جباری، خسرو حیدری، بیژن کوشکی، سیاوش اکبرپور و آرش برهانی
تعویضها: فرهاد مجیدی به جای مهرداد پولادی (63)، علیرضا عباسفرد به جای آرش برهانی (79) و هادی شکوری به جای سیاوش اکبرپور (87)
سرمربی: امیر قلعهنویی
اخطار: بیژن کوشکی (40)،خسرو حیدری (70)،فرهاد مجیدی (71) و (92)
گل: سیاوش اکبرپور (22)
اخراج: فرهاد مجیدی (92)
شرح بازی
دقایق ابتدایی بازی بیشتر صرف شناخت دو تیم از یکدیگر شده بود و اتفاق خاص دقیقه اول بازی سانتر پژمان منتظری از جناح راست بود که سیاوش اکبرپور هر چه قدر تلاش کرد نتوانست به توپ برسد و توپ به شکل خطرناکی عرض دروازه پاس را طی کرد و از کنار دروازه به اوت رفت.
در دقیقه هجدهم پاس همدان هم خالق یک صحنه بود که پاس در عرض غلامنژاد با ضربه محکم مهرداد کریمیان از پشت محوطه جریمه پس از برخورد به مدافعان استقلال روانه کرنر شد و ضربه کرنر جواد شیرزاد در یک رفت و برگشت مجدداً به شیرزاد رسید که ارسال دوباره او با ضربه سر شهباز ارکینوف در آغوش وحید طالبلو جای گرفت.
در دقیقه 22 سانتر مواج خسرو حیدری با ضربه سر سیاوش اکبرپور که از روی خط شش قدم و در میان خیل مدافعان پاس به توپ نواخت درون دروازه پاس قرار گرفت.
در دقیقه بیست و نهم حرکت رو به جلو و زیبای اویس کردجهان و سانتر زیبایش شهباز ارکینوف را در یک موقعیت خوب قرار داد که طالبلو با خروج به موقع مانع از فروپاشی دروازه آبیپوشان شد.
در دقیقه 40 ضربه پرقدرت و محکم سیاوش اکبرپور را سامان صفا به زیبایی دفع کرد تا دروازه پاس برای دومین بار در نیمه اول باز نشود و پاس با همان یک گل خورده به رختکن برود.
در شروع نیمه دوم برخلاف تصور باز هم این استقلال بود که بازی را هجومی آغاز کرد و در همان دقایق ابتدایی ضربه محکم و فنی آرش برهانی روی طاق دروازه سامان صفا فرود آمد.
بازی تا دقیقه 60 سرد و کسل کننده پیش میرفت و پاسیها هم با نفرات کمی که در حمله شرکت میدادند در مقابل مدافعان استقلال راه به جایی نمیبردند.
در دقیقه 64 محمد غلامی پشت محوطه با چرخش 180 درجهای ضربه محکمی به توپ زد که توپش با فاصله کم و دور از دستان طالبلو از کنار دروازه استقلال بیرون رفت و یک دقیقه بعد نیز ضربه مجید غلامنژاد به شکل خطرناکی از بالای دروازه طالبلو به اوت رفت.
حملات پاس در این دقایق زهردارتر و منسجمتر دنبال میشد تا اینکه در دقیقه 67 استقلالیها پشت محوطه جریمه بر روی شهباز ارکینوف مرتکب خطا شدند که ضربه کاشته ایستگاهی را جواد شیرزاد به زیبایی به توپ نواخت که توپ او پس از برخورد به تیر افقی دروازه توسط مدافعان استقلال به کرنر فرستاده شد.
در دقیقه 70 روی اشتباه طالبلو در ارسال ضربه کاشته پشت دروازه توپ به ارکینوف رسید که ارسال او با پاس به عقب غلامی به غلامنژاد رسید، اما غلامنژاد ضربه را درست به جایی زد که طالبلو در آن منطقه جایگیری کرده بود.
در دقیقه 74 حرکت شهباز ارکینوف در درون محوطه جریمه چند بار توی سرتوپ زد و مدافع مستقیمش از در پیش روی برداشت، اما ضربه را درست به جایی زد که طالبلو آنجا بود.
در دقیقه 78 در حالی که سیاوش اکبرپور میرفت که در موقعیت تک به تک با سامان صفا قرار بگیرد، فغانی به اشتباه اعلام آفساید کرد تا سبزپوشان نفس راحتی بکشند.
در ده دقیقه پایانی بازی، پاسیها که به نظر میرسید تا حد زیادی خسته شدهاند و دیگر توان ده دقیقه اول نیمه دوم را ندارند، نتوانستند از خستگی و بیبرنامگی آبیپوشان استفاده کنند و این استقلالیها بودند که با ارسال پاسهای کوتاه آرام آرام به دروازه پاس نزدیک شدند و چیزی نمانده بود که دروازه سبزپوشان برای دومین بار باز شود که اگر رشادت سامان صفا نبود قطعاً فرهاد مجیدی و پولادی دروازه پاس را باز میکردند.
در دقایق پایانی بگوویچ دست به دو تعویض زد که دیگر خیلی دیر شده بود و در نهایت پاس با نتیجه یک بر صفر بازی را به استقلال واگذار کرد.
تحلیل
آنچه در شروع این دیدار نیز محرز بود اشتباه بگوویچ در مهره چینی ابتدای بازی بود و بعد از گذشت 30 دقیقه فهمید که استفاده از روش یک مهاجم اشتباه است و با تعویض غلامی قصد اصلاح ترکیب تیمش را داشت که با بیرون کشیدن اویس کردجهان این اشتباه را با اشتباهی دیگر جبران کرد و سمت چپ پاس قدری خالی شد.
اصرار بگوویچ به حضور همزمان خورج، علوی، مامانی و حاجیزاده در دقایقی که قصد داشت با دو مهاجم بازی را دنبال کند، عامل اصلی باخت پاس بود؛ بهترین کار این بود که بگوویچ با خارج کردن یکی از نفرات ذکر شده کردجهان را به دفاع چپ آورده و شیرزاد را یک خط جلوتر ببرد تا بتواند قدرت هجومی تیم را بالا برده و تراکم دفاعی تیم را کمتر کند.
اما بگوویچ نه تنها این کار را نکرد بلکه در دقایق پایانی نیمه اول از غلامی به عنوان یک هافبک چپ استفاده کرد و این در حالی بود که گوینده تلویزیون هم بر این مسأله تأکید داشت که غلامی مهاجم نوک است و اگر وینگو میخواهد از این مهاجم زهردارش به نحو احسن بهرهبرداری کند، باید او را به خط حمله منتقل کرده و در کنار ارکینوف قرار دهد.
وینگو در نیمه دوم این کار را کرد که اثر آن نیز معلوم بود؛ فشار حملات پاس و خلق موقعیتهای این تیم بیشتر شد.
اما ضعف مربیگری در پاس در عدم چیدمان صحیح بازیکنان و نداشتن تاکتیک تیمی باعث شد که در روزی که استقلالیها دوران افول و ضعف خود را سپری میکردند، سبزپوشان نتوانند به حداقل امتیاز ممکن در این دیدار دست پیدا کنند.
اینکه میگوییم ضعف مربیگری به این علت است که در هیچ جای دنیا دیده نمیشود که تیمی عقب باشد و بازیکنانش خسته شده باشند، آنگاه سرمربی در دقایق وقتهای تلف شده مانند تیمی که پیروز میدان است تازه اقدام به استفاده از دو تعویض باقی ماندهاش نماید، به نحوی که گزارشگر تلویزیون نیز او را به سخره بگیرد!
اخطار: -