مطلبی جهت چاپ در روزنامه هگمتانه یکشنبه ۲۴/۰۹/۸۷ :
مکتب چهل ساله کجا رفت؟
بیایید از اولیایی تقدیر کنیم!
در روزی که وینگو بگوویچ ترکیبی هجومی را روانه میدان کرده بود و انتظار میرفت که پاس با یک نمایش دلچسب بتواند نتیجه لازم را کسب نماید، شکست سنگین دیگری در کارنامه این تیم قرار گرفت تا ثابت شود مشکل پاس همدان ریشهای تر از بازیکن و مربی است.
در حالی که پاس همدان یکی از پرمهرهترین روزهای فصل خود را تجربه میکرد باز هم نتوانست در پایان بازی سربلند از میدان خارج شود و دستان را به نشانه تسلیم در برابر یکی از غولهای لیگ برتر بالا برد.
پاس همدان در این مسابقه با روش 2-4-4 و با ترکیبی که از وینگو بگوویچ بعید بود روانه میدان شد که با بازی منطقی در نیمه اول چندین موقعیت گلزنی برای این تیم ایجاد شد، هر چند بیشتر این فرصتها روی هنرهای فردی و حرکات انفرادی نفراتی چون محمد غلامی ایجاد شد اما در مجموع بازی روان پاس به دل هواداران نشست.
آنچه باعث افت نسبی پاس در این دیدار شد، اشتباه تصمیم گیرندگان تیم در خصوص ترکیب اولیه بود؛ پاس در جایی که باید با ترکیبی هجومی در مقابل تیمهای ضعیفتر ظاهر شود با روش 1-3-2-4 به میدان میرود و در جایی که باید ترکیبی محتاطانه را روانه میدان کند بدون تدبیر، ترکیبی هجومی را روانه میدان میکند! سؤال این است که چرا پاس در دیدار مقابل داماش چنین ترکیبی را به میدان نفرستاد؟
چون این تیم پرسپولیس بود و میل به شکست دادنش نزد مسؤولان پاس زیاد بود، میبایست این چنین تیم ارنج شود؟
به راستی منافع باشگاه و احساسات هواداران مهمتر است یا احساسات آقایان؟ در کجای دنیا چنین تصمیمات احساسی در چنین دیدارهای حساسی گرفته میشود؟
روزی که از ضعفهای مدیریتی و ریشهای باشگاه سخن به میان آوردیم همگان بر ما تاختند و ایراد گرفتند که شما سربلندی تیم منتخب شهرمان را نمیخواهید، پس آقایان بیایند و سرشان را بالا بگیرند؛ رتبه چهاردهم با تفاضل گل 11- و یکی از ضعیفترین خطوط دفاع و حمله در پایان هفته نوزدهم! واقعاً جای افتخار هم دارد.
بهتر است برنامهای برای قدردانی از زحمات اولیایی که به فرموده خودشان زحمت انتقال تیم به همدان را کشیدند و به خوبی آن را هدایت کردند ترتیب دهیم تا دیگران هم یاد بگیرند که چگونه از افراد موفق تقدیر نمایند!
بار دیگر بر خود واجب میدانیم که از هیأت مدیره باشگاه درخواست نماییم فکری عاجل به حال این تیم کنند و با یک خانه تکانی به موقع در تعطیلات پیش رو برای افراد جدید فرصت کافی قائل شوند تا در دو هفتهای که لیگ برگزار نمیشود با سازماندهی و برنامهریزی نوینی که در این تیم ایجاد میکنند، پاس بزرگ را دوباره احیا کنند که در مقابل مخالفان انتقال ساکت و شرمنده نمانیم.
اقای ثقفی اول تکلیفت رو با خودت مشخص کن بعد بیا ادعای کارشناسی مفسری و تحلیل گری بکن. شما من رو نمیشناسی اما من امروز تقریبا نزدیک شما بودم. همین شما بودید که همیشه می گفتید چرا همیشه پاس با ۱ مهاجم بازی می کنه اما حالا می گید چرا با ۲ مهاجم بازی کرده؟! هر چند که به نظر من پاس امروز هم با یک مهاجم بازی می کرد و غلامی مثل غفوی نقش مهاجم کاذب رو داشت و پشت شهباز بازی می کرد. شما بازی زیبای پاس تا دقیقه ۶۵ رو نادیده می گیری ! همون توپی که داخل دروازه پاس رفت از دهانه دروزاه پرسپولیس بیرون اومد ! نیمه اول پرسولیس حرفی برای گفتن نداشت. حتی دریغ از یک موقعیت نصفه نیمه ! اما شما اینهارو نمی بینی و فقط اتفاقات فوتبالی رو می بینی ! اتفاقانی که میتونست حتی به نفع پاس رخ بده اما نشد! فوتبال همینه. پارسال پاس ۳ تا زد امسال ۳ تا اونا. نباید با یه باخت همه سران یه باشگاه رو کوبید.فقط در یک مورد با شما موافقم. اون هم اخراج وینگو هستش. بر عکس نظر شما به نظر من پاس امروز خیلی هم ترسو بود و این ترسو بودن بگویچ ممکنه پاس رو بیچاره کنه.پاس به یه مربی جوان و شجاع نیاز داره ! گزینه مورد نظر من هم حمید استیلیه !