پاس نه کور می کند و نه شفا می دهد

مطلبی جهت چاپ در روزنامه هگمتانه مورخ ۲۳/۰۹/۸۷ :

گریزی بر نتایج متغیر پاس در دیدارهای اخیر 

پاس نه کور می کند و نه شفا می دهد 

 هفته اول از دور برگشت لیگ هشتم نیز سپری شد و پاس با کسب یک تساوی از نصف جهان به همدان بازگشت تا همچنان در رده یازدهم جدول رده بندی باقی بماند . 

پر واضح است کسب یک امتیاز در مقابل طلائی پوشان اصفهانی که زمانی قدرت اول فوتبال کشور بودند آن هم در شهر خودشان نتیجه ای مثبت و قابل توجه است ، هر چند این سپاهان با آن سپاهان تفاوتهای زیادی دارد اما باز هم رده پنجم جدول را به خود اختصاص داده است . 

البته اگر داور کمی دقت می کرد و از صحنه واضح پنالتی روی شهباز ارکینوف به سادگی نمی گذشت چه بسا پاس به هر سه امتیاز آن بازی دست پیدا کرده بود . 

پاس شنبه آینده در همدان میزبان قرمز پوشان پایتخت است ، تیمی که این روزها حاشیه های زیادی دارد و بعد از جدائی افشین قطبی هنوز سر و شکل خود را پیدا نکرده است . 

آنچه این روزها فکر هواداران فوتبال در همدان را به خود مشغول کرده است نتایج متغیر و غیر قابل پیش بینی تیم فوتبال پاس همدان است . 

در روند نتیجه گیری های این تیم شرایطی حاکم شده است که هواداران تکلیف خود را با تیمشان نمی دانند که در این فصل تیمی قوی دارند یا ضعیف !؟ 

تیمی که پیکان را در همدان با شکست بدرقه می کند و از سپاهان در اصفهان یک امتیاز می گیرد و یا سایپا را در خانه شکست می دهد ، اما در ورزشگاه شهدای قدس به شکلی که دیدیم بازی را به استقلال تهران واگذار می کند و در اهواز به اندازه انگشتان دست در مقابل فولاد تسلیم می شود ! 

بر خلاف فصل پیش که همه هواداران پاس با اطمینان خاصی از قدرت این تیم سخن می گفتند و با جرات تمام در مقابل سایر حریفان کرکری می خواندند ، در فصل جاری هوادار سردرگم است که این بازی روز خوب پاس است یا باز هم کیسه ای از گل تقدیم حریف خواهد کرد . 

البته در خصوص بازی پیش رو و تمایل سران پاس به رنگ آبی ، قطعاً تدارکات ویژه برای رویاروئی با قرمز پوشان اتخاذ خواهد شد و شکست سنگین مقابل آبی پوشان تکرار نخواهد شد . 

اما به راستی این نوسانات تا کی باید ادامه داشته باشد ؟ چه زمان هواداران همدانی می توانند همچون فصل پیش با صلابت و قدرت از تیم شهرشان سخن به میان آورند و قدرتش را به رخ حریفان بکشند ؟ 

به جرات می توان گفت که یکی از عوامل اصلی کمرنگ شدن حضور هواداران در ورزشگاه به همین مساله برمی گردد و اگر این مساله به صورت ریشه ای حل نشود چه بسا که در گذر زمان پاس همین اندک تماشاگرش را نیز از دست بدهد ! 

تیمی که در زمان انتقال به همدان به سبب داشتن هواداران متعصب و بی شمار که از دورترین نقاط استان و از روستاهای دور و نزدیک خود را به ورزشگاه می رساندند زبانزد شده بود ، اکنون در بازیهای خانگی حتی نیمی از ورزشگاه کوچک قدس را نیز شامل هوادارن خود نمی بیند !  

به راستی می شود از ارزش حضور هواداران در کنار هر تیمی گذشت ؟ 

اگر قرمز پوشان و آبی پوشان پایتخت محروم از داشتن این تعداد بیشمار هوادار بودند باز هم شرایط و وضعیت فعلی را داشتند ؟ 

چه بسا که هر دوی این تیم ها در سالهای دور تر متلاشی شده و یا اکنون در زیر گروه لیگ دسته سوم برای صعود دست و پا می زدند . 

به هر حال امیدواریم که پاس همدان روند رو به رشدی را در پیش بگیرد و طبق وعده های کادر فنی و مسئولین باشگاه در نیم فصل دوم پاسی متفاوت از پاس نیم فصل اول را شاهد باشیم تا هوادارن هم با خاطری آسوده از داشتن تیمی قدرتمند بر خود ببالند .