خروج از بحران ؛ رویای سبزپوشان

ضعف فنی عامل اصلی ناکامی پاس همدان است

علی ثقفی

خبرگزاری فارس : با گذشت چهار هفته از رقابتهای لیگ برتر فوتبال باشگاههای کشور ، تیم فوتبال پاس همدان نتوانسته نتایج مثنبتی کسب نماید و با یک امتیاز در قعر جدول رده بندی جای گرفته است .

به گزارش خبرگزاری فارس از همدان ، پذیرش سه شکست در برابر استیل آذین ، پرسپولیس و مس کرمان که دو مورد اول در خانه حاصل شد و کسب یک تساوی در زمین ابومسلم حاصل کار سبزپوشان همدانی در چهار هفته سپری شده از مسابقات بودذه است .

نقطه مشترک در هر چهار دیدار ، ضعف کادر فنی در آرایش بازیکنان و نرسیدن پاس به انسجام تیمی علی رغم دوران آماده سازی ابتدای فصل می باشد ، که مورد نیز خود به شکلی نشان از ضعف کادر فنی در هدایت تیم است .

در هر چهار دیدار گذشته از هم گسیختگی و فاصله زیاد بین بازیکنان یکی از عوامل اصلی عدن نتیجه گیری بود ؛ نکته ای که سرمربی تیم می بایست مد نظر قرار می داد و وقتی مشاهده می نمود که این مساله شدت پیدا کرده ، با یکی دو تعویض به موقع مانع از به برنامگی و ایجاد فاصله ین خطوط زمین می شد .

این مساله در فاصله بین هافبکهای دفاعی و دفاع میانی پاس در دیدارهای سپری شده بیشتر از سایر نقاط دیده شد و این درست همان ضعفی بود که شالوده پاس را در دیدار مقابل پرسپولیس در همدان و برابر مس در کرمان بر هم ریخت و موجبات شکست سبزپوشان را فراهم کرد.

استفاده از نفراتی در پست هافبک دفاعی که نه قدرت بدنی بالائی دارند و نه از سرعت چندان برخوردارند ، عمده ترین ضعف پاس در پست هافبک دفاعی است و اگر پاس به جای جذب مدافع میانی و مهاجم به فکر جذب یک هافبک دفاعی تخصصی باشد که بتواند نقش مکمل روزبه شاه علی دوست را بازی کند ، بیشتر به رفع مشکل این تیم کمک خواهد شد.

روزبه شاه علی دوست به عنوان یک هافبک دفاعی از قدرت بدنی مناسبی برخوردار است ، اما به تنهایی نمی تواند از عهده تخریب بازی حریف در یک فضای گسترده بر بیاید و نیاز به مکملی دارد که به وی در این کار کمک کند که هم دونده باشد و هم از قدرت بدنی خوبی بهره مند باشد.

البته وحید علی آبادی در دیدارهای قبلی ثابت کرده که در پست هافبک دفاعی هم می تواند موفق ظاهر شود که اگر کادر فنی در شرایط فعلی به زوج علی آبادی و شاه علی دوست اتکا کنند ، قطعاً می توانند بازدهی بیشتری را شاهد باشند .

دوندگی و بازی درگیرانه علی آبادی ، ضعف قدرت بدنی او را تاحدی پوشش می دهد و روزبه شاه علی دوست نیز به عنوان یک بازیکن انرژیک در درگیریها این خلا را پر خواهد کرد .

اشتباه بزرگ کادر فنی پاس در استفاده توأمان از یداله اکبری و مهرداد کریمیان است ؛ دو بازیکنی که دارای خصوصیات مشابهی هستند و یک عیب بزرگ دارند که در اکثر مواقع سرعت بازی را می گیرند و با بازی تاخیری فرصتهای انجام حرکات هجومی را از تیم پاس صلب می نمایند .

یداله اکبری در اولین فصل حضور پاس در همدان در مسابقات بسیار طراح ، سرعتی و انرژیک ظاهر می شد ، اما اکنون با بالاتر رفتن سن بدن این بازیکن دیگر کشش حضور در یک میدان 90 دقیقه ای را ندارد !

در دیدار مقابل پرسپولیس تهران ، سرخپوشان وقتی به دروازه پاس را یافتند که کریمیان و اکبری هر دو از پا درآمده بودند و در حالیکه فشار هافبکها و مهاجمان پرسپولیس روی دروازه پاس زیاد شده بود ، این دو در میانه های زمین راه می رفتند ! این اتفاق در دیدار پاس در مقابل مس کرمان نیز در دقایق پایانی حادث شد و تیم پاس در ثانیه های پایانی تساوی را با شکست تعویض کرد !

اینجاست که نقش کادر فنی در یک تیم پدیدار می شود ! کار سرمربی این نیست که در طول 90 دقیقه لب خط بایستد و بر سربازیکنان فریاد بکشد یا با داور و تصویر بردار و ... درگیر شود ، مربیان بزرگ دنیا نظیر آرسن ونگر ، سرالکس فرگوسن ، لوئیز فیلیپه اسکولاری ، بیسنته دل بسکه ، مارچلو لیپی ، کاپلو ، خوزه مورینیو و ..  در تمام 90 دقیقه حتی یکبار هم از جایشان بلند نمی شوند .

این مربیان به جای اینکه در کنار زمین در تکاپو باشند که نشان دهند چقدر به کارشان تعصب دارند ، روی نیمکت آرام نشسته و بازی را زیر نظر می گیرند تا با استفاده از فکر و ابتکارشان در دقایق حساس به کمک تیمشان رفته و دستورات لازم را صادر نمایند و یا در شرایط خاص به تعویض های ضروری اقدام نمایند.

درست است که هر کاری به ابزار نیاز دارد و ابزار کار فوتبال هم بازیکن است ، اما به جرأت می توان گفت که حداقل 50درصد کار هر تیم به توانائی سرمربی و کادر فنی آن بر می گردد ؛ به عنوان مثال علاقمندان به فوتبال در خاطر دارند ، روزی که کیه وو از سری B ایتالیا به سری A راه پیدا کرد حتی یک بازیکن اسمی و مطرح در خود نداشت و این جوزپه دل نری بود که این تیم تازه به سی A راه یافته را در حد یک مدعی در رقابتهای آن فصل مطرح کرد تال هم نامی برای خود دست و پا کند و هم بازیکنان آن تیم در دنیا شناخته شوند . 

اما در تیم پاس همدان ، کادر فنی بیشتر از اینکه فکر خود را درگیر بازی و مسائل فنی نمایند ، جسم خود را درگیر کرده اند که حاصل کار اینگونه از آب درآمده و بحران دامن این تیم را گرفته است .

این فرایند باعث شده که پاس بیشتر از اینکه برای خروج از بحران در تلاش باشد ، به وسیله ای برای خروج تیمهای بحران زاده از بحران و نجات آنها تبدیل شده باشد و این همان چیزی است که در فوتبال امروز از آن به "زنگ تفریح" یاد می شود .

به جرأت می توان گفت که این هفته آخرین فرصت برای کادر فنی پاس همدان است و اگر در این دیدار خانگی که روز جمعه در مقابل استقلال اهواز پیش رو دارند هم نتوانند نتیجه بگیرند ، باید چمدان خود را ببندند !

بی شک در صورت ادامه این روند اعضاء مجمع پاس نمی توانند مانند اولیایی تا 11 هفته صبر کنند تا شاید گره مشکلات تیم پاس خود به خود باز شود و با اعمال نظر در تصمیمات کلی باشگاه و تزریق شوک به تیم ، شرایط تیم را تغییر خواهند داد .