قلب هواداران زیر پای سبزپوشان
علی ثقفی
سپهر غرب-ویژه نامه فرارو: سال 1388، سالی پر فراز و نشیب و سرشار از حاشیه برای سبزپوشان دیار الوند بود و تلخی ها و شیرینی های زیادی پیرامون این تیم را در بر گرفت؛ از حذف در مرحله نیمه نهایی جام حذفی گرفته تا تغییر مدیرعامل و سرمربی باشگاه، از شایعه سازی های مختلف تا منشوری شدن برخی بازیکنان، همه و همه در سال 88، باعث قرار گرفتن پاس در سر تیتر اخبار خبرگزاری ها و نشریات شدند.
فراز و نشیبهای فراوان در کسب نتایج، شرایطی را فراهم کرد که پاس در لیگ نهم هرگز رنگ نیمه بالای جدول را به خود نبیند و تمام طول لیگ نهم تا پایان سال با خطر سقوط دست و پنجه نرم کرده و همواره هوادارانش را تب و تاب و استرس نگه دارد.
تیم فوتبال پاس همدان پس اینکه سال 87 را با برد های شیرین به پایان رساند،در ایام تعطیلات نوروز 88 با پیروزی در برابر مقاومت سپاسی سال جدید را آغاز کرد. مقداد قباخلو که در دقایق پایانی به زمین وارد شده بود، تک گل سه امتیازی پاس را به ثمر رساند.
شایعه بازگشت پاس به تهران
چند روز پس از این بازی بود که شایعه بازگشت پاس به تهران در محافل ورزشی کشور طنین انداز شد که از محتوای خبر مشخص بود، کاظم اولیایی با سیاست خاص خودش این شایعه را منتشر کرده تا از آب گل آلود ماهی بگیرد و وی با این حربه می‌خواهد مجددا نگاه‌ها را در استان به پاس معطوف کند.
بلافاصله پس از انتشار این خبر صوفی، رئیس هیئت فوتیال همدان که پی به ماهیت خبر برده بود، واکنش نشان داد و با صدور اطلاعیه ای خبر منتشره را تکذیب کرد؛ "این هیات اخبار انتشار یافته در نشریات مبنی بر جابه جایی مجدد باشگاه پاس همدان به شهر تهران را تکذیب کرده و ماهیت این اخبار را در جهت تشویش اذهان عمومی می داند. هم‌چنین قابل تامل است تیم فوتبال پاس همدان با عنایت مقام معظم رهبری به شهدای هشت سال دفاع مقدس این استان اهدا شده و در راستای اجرای اصل 44 قانون اساسی کشور با یک برنامه ریزی ویژه و هدفمند به استان همدان انتقال پیدا کرد."
پس از انتشار این اطلاعیه باشگاه پاس واکنش نشان داد و هیئت فوتبال همدان را دعوت به سکوت کرد؛ "هیات فوتبال بهتر است در کار باشگاه پاس دخالت نکند. در خصوص انتقال امتیاز این باشگاه، مسئولان صحبت های لازم را انجام می دهند و نیازی به اظهار نظر دیگران در این مورد نیست. باشگاه پاس نیاز به قیم ندارد و اگر قرار به حمایت از این باشگاه است، ما احتیاجی به این حمایت های مجازی نداریم."
سپس کاظم اولیائی در مصاحبه ای اعلام کرد: "ما وارث یک تیم با سابقه و پرافتخار هستیم. قرار نیست باری به هر جهت باشگاهداری کنیم و یک سال بالا باشیم و فصل بعد پایین. اگر پاس این رویه را داشته باشد یعنی پروژه ملی انتقال تیم‌ها و موفقیت آن با شکست روبه‌رو شده و من از این مساله جلوگیری می‌کنم. جلسه‌ای با کارشناسان خبره داشتم تا با ارزشیابی از طریق چند آیتم نتیجه‌گیری کنیم که استان همدان پتانسیل و شرایط لازم برای ماندگاری پاس را دارد یا خیر؟ قطعا انتقال مجدد پاس به تهران منتفی است چون تا آنجایی که می‌دانم تهرانی‌ها خواهان این موضوع نیستند اما قطعا استان‌هایی هستند که منتظر به دست آوردن چنین فرصتی خواهند بود. واقعا اگر استان همدان ظرفیت نداشته باشد باید تدبیر بهتری اتخاذ کرد."
دکتر حمیدرضا حاج بابائی نماینده آن زمان مردم همدان در مجلس شورای اسلامی و عضو هیئت مدیره باشگاه پاس همدان نیز در واکنشی سریع و صریح با رد شایعاتی مبنی بر بازگشت پاس همدان به تهران عنوان داشت: "پاس همدان مانند انرژی هسته‌ای برگشت ناپذیر است. هر کس صحبتی مبنی بر بازگشت پاس انجام بدهد، قطعا حرفش بی اساس است. تیم پاس برگشت ناپذیر است و مانند انرژی هسته‌ای است. هر کس تحت هر عنوانی، حرفی بزند که تضعیف جایگاه تیم پاس باشد، قطعا به نفع مردم همدان نیست. اگر کسی با فرد دیگری اختلافی دارد و یا برنامه‌ای دارد آن را با یکدیگر حل کنند. حاشیه‌سازی برای تیم پاس به هیچ وجه قابل قبول نیست."
اما اتفاق جالب تر چرخش 180درجه ای اولیایی چند روز پس از مصاحبه فوق بود؛ "مدیرعامل باشگاه پاس همدان با تکذیب انتشار اخباری مربوط به انتقال تیم فوتبال پاس همدان به تهران گفت: پاس فصل آینده هم از همدان در لیگ برتر شرکت می کند ولی باید حمایت های بیشتری از سوی مسئولان صورت بگیرد. بحث حضور پاس در تهران در حال حاضر یک بحث انحرافی است، مسئولان همدان در دو سال گذشته حمایت خوبی از باشگاه پاس انجام داده اند ولی ظرفیت تیم ما بیشتر از اینهاست و ما انتظار داریم که در آینده حمایت بیشتری از باشگاه پاس صورت گیرد زیرا تیم پاس آبروی فوتبال همدان است."
اما این پایان کار نبود و جبهه گیری های پاس بر علیه هیئت فوتبال ادامه داشت که این مساله در دیدار این تیم برابر صبای قم در هفته سی و دوم نمود پیدا کرد و مسئولان پاس مانع از حضور کادر فنی در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی شده و اعلام داشتند: "به علت عدم همکاری و انجام هماهنگی های لازم به خصوص در جهت اطلاع رسانی برای این دیدار از سوی هیئت فوتبال استان همدان، از حضور مسئولان و بازیکنان این تیم در نشست خبری جلوگیری کردیم. ما در اعتراض به اقدام مسئولان هیئت فوتبال و اداره کل تربیت بدنی استان همدان نشست خبری پایان این دیدار را تحریم کردیم و تا زمانیکه این مشکلات وجود دارد، هیچکدام از اعضای باشگاه، کادر فنی و بازیکنان تیم هم حق مصاحبه با رسانه های گروهی استان را ندارند."
پاس در جام حذفی
پاس پس از قبول شکست در برابر پیکان، در آخرین ایستگاه لیگ برتر با تساوی برابر داماش گیلان به کار خود خاتمه داد و آماده شرکت در ادامه رقابتهای جام حذفی شد.
پاس همدان در شرایطی در برابر پرسپولیس تهران قرار گرفت که در دو دیدار قبلی در جام حذفی، شهرداری یاسوج و پیام خراسان را از پیش روی برداشته بود و منصور پورحیدری،مدیر فنی پاس به سمت سرپرستی تیم ملی فوتبال ایران منصوب شده بود.
اوج امیدواری وقتی نزد هواداران پاس نمایان شد که این تیم برای دومین سال متوالی از زمان انتقال به همدان، توانست قرمزپوشان تهران را از شکست داده و از دور رقابتها خارج کند و به جمع چهار تیم نهایی این رقابتها راه یابد اما در مرحله نیمه نهایی، پاس همدان با نمایشی ضعیف و به دور از انتظار، در ورزشگاه اکباتان شکست را در برابر تیم راه آهن پذیرفت و از راه یابی به فینال رقابتهای جام حذفی باز ماند.
محرومیت پاس از جذب بازیکن سرباز
پس از پایان رقابتهای لیگ برتر و جام حذفی در اواخر اردیبهشت ماه 88 که مقارن با آغاز فصل نقل و انقالات بازیکنان بود، شایعه ای دیگر پیرامون باشگاه پاس همدان را فرا گرفت؛ "رئیس تربیت بدنی ستاد کل نیروهای مسلح در مصاحبه ای اعلام کرد: باشگاه پاس همدان دیگر حق جذب بازیکن سرباز را ندارد."
مهرعلی باران چشمه در مورد اینکه آیا باشگاه پاس همدان در مسابقات لیگ برتر فوتبال حق جذب بازیکن سرباز را دارد یا خیر؛ اظهار داشت: "با توجه به اینکه تیمهای پاس همدان، صبای قم و ابومسلم در گذشته زیر مجموعه باشگاه‌های نظامی بودند و درحال حاضر از این مجموعه خارج شده‌اند، دیگر نمی‌توانند بازیکن سرباز به خدمت بگیرند و در مورد باشگاه پاس همدان و بندهایی که ما بین طرفین توافق شد، قرار بر این شده که این تیم از وجود بازیکنان سرباز خود تا پایان معاف شدنشان استفاده کند و پس از آن دیگر حق استفاده از بازیکنان سرباز را نخواهند داشت."
این صحبتها موجبات نگرانی را نزد هواداران و دوست داران فوتبال در همدان فراهم کرد و کاظم اولیایی نیز بلافاصله در مصاحبه ای پاسخ گفته های باران چشمه را داد؛ "برخی افراد با مطرح کردن چنین بحث هایی در فصل نقل و انتقالات به فوتبال کشور لطمه می زنند. توافق نامه ای با نیروی انتظامی داریم که براساس این توافقنامه مکتوب در سه سال اول مرحله گذار باشگاه پاس از بخش دولتی به خصوص مشکلی در زمینه استفاده از بازیکنان سرباز نداریم. پیش از فصل نقل و انتقالات در هر سال عده ای تصمیم به مصاحبه می گیرند و با این کار حیثیت فوتبال کشور را زیر سوال می برند زیرا ما به کنفدراسیون فوتبال آسیا رسماً اعلام کرده ایم 18 تیم حاضر در لیگ برتر خصوصی اند و اگر فردی چند تیم را نظامی اعلام کند، حیثیت نظام را زیر سوال می برد."
در نهایت و با پیگیری های مدیران پاس و نمایندگان مردم همدان در مجلس شورای اسلامی، این تیم مجوز استفاده از 7 بازیکن سرباز در لیگ نهم را نیز دریافت کرد.
وداع با بگوویچ، سلام به منصوریان
وینگو بگوویچ که همزمان با انتقال تیم فوتبال پاس به استان همدان، هدایت این تیم را برعهده گرفت، دو فصل تیم پاس را هدایت کرد. اودر فصل اول نتایجی خوبی گرفت اما در فصل دوم این تیم را به رده دوازدهم جدول رساند و تا مرحله نیمه نهایی جام حذفی پیش برد.
نتایج نه چندان مناسب تیم پاس همدان با وینگو بگوویچ مسئولان این باشگاه را برآن داشت تا به فکر انتخاب گزینه‌ای برای جانشینی این مربی کروات باشند، البته مذاکراتی هم بین باشگاه پاس و بگوویچ انجام شد ولی نتیجه‌ای در برنداشت. پس از پایان لیگ هشتم، مشخص بود که اولیایی دیگر نمی خواهد از حضور و دانش بگوویچ بهره برده و به فکر استفاده از گزینه دیگری است.
یک ماه اول اولیایی با فرافکنی، شرایط را به نحوی نشان می داد که هنوز در انتظار پاسخ بگوویچ است و کم کاری خود در جذب سرمربی جدید را با مصاحبه های مختلف و متفاوت پوشش می داد؛ "جدایی وینگو بگوویچ از تیم فوتبال پاس همدان صحت ندارد البته بگوویچ هنوز به ما جوابی نداده است. صد در صد بگوویچ در بین گزینه ها وجود دارد و در هیئت مدیره باشگاه رای برای سرمربی سال آینده تیم فوتبال پاس همدان صادر می شود. روند مذاکراتمان با بگوویچ ادامه دارد اما این روند به گونه‌ای است که گویا تمایلی از دو طرف برای ادامه همکاری نیست، ضمن اینکه باشگاه در کنار این مربی کروات با دو مربی داخلی و دو مربی خارجی دیگر نیز در حال مذاکره است."
انتخاب سرمربی پاس همچنان نقل محافل فوتبالی استان بود تا اینکه به یکباره اسم علیرضا منصوریان مطرح شد. منصوریان که از گزینه های باشگاه استقلال برای حضور در پست سرمربیگری بود، با انتخاب عبدالصمد مرفاوی حضورش در کادر فنی استقلال کاملاَ منتفی شد و اولیایی که پاس را به پایگاهی برای رشد و بازگشت و مکانی برای آزمون و خطای استقلالی های از رده خارج شده تبدیل کرده بود، نام منصوریان را مطرح و به سرعت وی را به کادر فنی پاس اضافه کرد؛ "علیرضا منصوریان یکی از اصلی ترین گزینه های تیم است که تمایل زیادی برای همکاری با او داریم. البته در نظر داریم در کنار این مربی از گزینه های خارجی استفاده کنیم. منصوریان جزو شاگردانم بوده و به لحاظ شخصیتی بسیار قابل احترام است و امیدوارم حالا که در عرصه مربیگری فعالیت دارد پیشرفت‌های خوبی در این راه داشته باشد. "
انتخاب مربی خارجی نیز به ابزاری برای فراهم شدن سفرهای خارجی اولیایی تبدیل شده و وی به این بهانه در شرایط خوب آب و هوایی اروپا در خرداد ماه، تور اروپایی خود را بر پا کرد. بعد از بازگشت اولیایی از اروپا، تا دو ماه چگونگی همکاری منصوریان در نقش مربی یا سرمربی مطرح بود و از افراد دیگری نیز به عنوان مکمل های کادر فنی نام برده می شد که در بین از حسین لطفی، احمد طوسی، جلال چراغپور، امید طیری، محسن بلورچی، گمالوویچ، علی‌اکبر پورمسلمی و حتی صادق ورمزیار نیز به تناوب صحبتهایی به میان آمد.
با برگشتن پورحیدری از اردوی تیم ملی که با عدم راهیابی ایران به جام جهانی همراه شد، وی که مجدداً سمت مدیر فنی پاس را عهده دار شده بود، مخالفت شدید خود را با سرمربیگری منصوریان اعلام کرد؛ "علیرضا منصوریان از بزرگان فوتبال ایران است و خود او هم این نکته را می‌داند که برای تبدیل شدن به یک مربی بزرگ به تجربه بیشتری نیاز دارد. منصوریان به کار مربیگری علاقه بسیار دارد اما خود او هم می داند که برای شروع باید به تدریج تجربه لازم را به دست بیاورد تا او هم همانند بسیاری دیگر از مربیان جوان نابود نشود."
اما این پایان کار نبود و حمایت زیاد و غیر قابل توجیه اولیایی از منصوریان برای سرمربیگری، شرایطی را فراهم آورد که پورحیدری رو در روی او قرار بگیرد. جالب تر اینکه، گویی اولیایی می دانست که تا پاسان سال در سمتش نخواهد ماند که اینگونه بی استرس در خصوص انتخاب سرمربی صحبت می کرد. در نهایت کار به جایی رسید که اولیایی ناچار شد همه چیز را به پورحیدری سپرده و خود را کنار بکشد ؛"هنوز برای انتخاب سرمربی عجله‌ای نیست و می‌خواهیم گزینه این سمت با توافق تمامی اعضای کمیته فنی انتخاب شود. پورحیدری یکی از اسطوره‌های فوتبال کشور است و از گذشته ارتباط خوبی با وی دارم و هم اینک به لحاظ مسوولیت به عنوان رییس کمیته فنی اختیار انتخاب سرمربی را دارد."
به این ترتیب اولیایی تمام فشار ها را متوجه پورحیدری کرد تا منصورخان در فاصله 20 روز مانده به شروع لیگ، از تماس های مکرر و پرسشهای متداول خبرنگاران درباره انتخاب سرمربی پاس خسته شده و پاسخی غیرمنطقی و بی ربط به پرسشگران تحویل دهد؛ " علیرضا منصوریان مربی جوان و با انگیزه ای است اما تجربه لازم را برای حضور در رأس تیم پاس همدان ندارد، به همین منظور به دنبال استخدام گزینه ای خارجی در کنار او هستیم که این مربی اهل افغانستان است."
در پایان پروسه طولانی تعین سرمربی پاس که به مجموعه سریالهای جومونگ بی شباهت نبود، منصور پورحیدری از دیدگاه و رای خود عقب نشینی کرد و به سرمربیگری منصوریان تن در داد، غافل از اینکه با این کار اشتباه و بی کفایتی منصوریان، در پایان هفته دهم پرونده اولیایی و خود او در پاس همدان بسته خواهد شد. همه این اتفاقات در حالی به وقوع پیوست که منصوریان مدرک مربیگری A نداشت و در فدارسیون نام علی اکبر پورمسلمی به عنوان سرمربی پاس ثبت شد. از سوی دیگر پورحیدری نیز همچون گذشته در امور فنی دخالت می کرد.
ضعف عملکرد در فصل نقل و انتقالات
برخوردهای نامناسب مالی و رفتاری مدیریت سابق پاس با بازیکنان، شرایطی را فراهم آورد که مانند انتهای لیگ هفتم که بسیاری از نفرات تعین کننده از این تیم جدا شدند، بخش اعظمی از نفرات ترکیب اصلی پاس رخت سفر بر بسته و فرار را بر قرار ترجیح دهند؛ حنیف عمران زاده، محمد غلامی، جواد شیرزاد، ابوالفضل حاجی زاده، جوزف ادیشون، محمدرضا مامانی، سیدمحمد علوی، مصطفی چترآبگون، سامان صفا و محمداسماعیل نظری، مهرشاد مومنی مطرح ترین نفراتی بودند که در پایان لیگ هشتم از تیم پاس جدا شدند.
از سوی دیگر ناتوانی اولیایی و همکاران در جایگزینی بازیکنان مطرح و توانمند، موجب شد که تیمی متوسط مایل به ضعیف بسته شده و از همان ابتدا معلوم باشد که این مجموعه پاس را در سراشیبی سقوط قرار خواهند داد.
تاخیر در ثبت قرارداد های بازیکنان در هیئت فوتبال شرایطی را فراهم کرد که نفرات جدیدی چون امین متوسل زاده و کاظم برجلو بتوانند به سادگی پاسی ها را دور زده و از تیمهای دیگر سر درآورند. محمد غلامی هم با پیشنهاد شیرینی که از استیل آذین دریافت کرد، قید بازی در همدان را زد و به دعوت هدایتی پاسخ مثبت داد تا ناکامی های اولیایی در فصل نقل و انتقالات کامل شود.
خبرهای متعدد از باشگاه پاس در زمینه جذب نفرات اسمی در حد شعار باقی ماند و نفراتی چون مجتبی جباری، مهدی کریمیان، مهرداد پولادی، علی علیزاده که اکثراً رنگ و بوی استقلالی داشتند نیز هرگز حاضر به حضور در پاس همدان نشدند.
در اینجا خالی از لطف نیست که اشاره ای هم به مصاحبه علیرضا شمسی پور، پیشکسوت و دبیر سابق هیئت فوتبال همدان داشته باشیم که جنجال خبری را در آن مقطع به راه انداخت؛ "به شخصه سال خوبی را برای پاس پیش‌بینی نمی‌کنم چرا که ما 13 تن از بهترین بازیکنان خود که 9 نفر آنان از نفرات اصلی ترکیب فصل قبل بودند را از دست داده‌ایم و در جذب بازیکنان جایگزین هم وضعیت خوبی در پاس مشاهده نمی‌شود."
در پایان فصل نقل و انتقالات یدالله اکبری و سعید بیات (استقلال تهران)، همت عابدین نژاد (برق شیراز)، مرتضی عزیزمحمدی (پیکان قزوین)، هادی رمضانی (مقاومت سپاسی)، روزبه شاه علی دوست (سایپا کرج)، هادی اصغری و حسین میرزایی (سپاهان اصفهان)، آرمن طهماسبار (تیم امید آرارات)، مجید حیدری (صنایع اراک)، جلیل احمدی و پویا سیف پناهی (شیرین فراز کرمانشاه) به عضویت تیم پاس همدان در آمدند که در مقایسه با نفرات جدا شده از وزن کمتری برخوردار بودند.
در میانه های فصل نیز صابر میرقربانی، ساشا کلونیجا و آرتور یدیگاریان به جمع پاسی ها اضافه شدند که هرگز تکافوی کاستی های پاس همدان را ندادند.
اولیایی و پرونده جنجالی عمران زاده
یکی دیگر از وقایع پر سر و صدا و خبرساز پیرامون باشگاه پاس همدان، مساله جدایی حنیف عمران زاده از پاس و اتفاقات پس از آن بود.
حنیف عمران زاده که در ابتدای لیگ ششم از ملوان با قراردادی سه ساله به پاس تهران منتقل شد، پس از انتقال پاس به همدان بر اساس قراردادش متعهد بود که 2 سال هم در خدمت پاس همدان باشد. در انتهای لیگ هشتم قرارداد عمران زاده با پاس به پایان رسید و وی به عنوان بازیکن آزاد با استقلال تهران به توافق رسید؛ "بین پیشنهادهایی که داشتم شرایط استقلال را بهتر دیدم و با بررسی جوانب این تیم را انتخاب کردم. برای تصمیم گیری اولویت اولم پاس بود و حتی شرایط مالی بالایی هم به آنها ندادم اما قسمت نبود که با این تیم به فوتبالم ادامه دهم."
حواشی پیرامون حنیف عمران زاده، در زمان حضور در همدان انکار ناپذیر و غیر قابل چشم پوشی است اما اینکه چرا اولیایی در زمان حضور وی در ترکیب پاس، سعی در کتمان مشکلات وی را داشت و پس از جدائیش از پاس کمر همت بر نابودی این بازیکن بست، مبحثی است که فقط خود کاظم اولیایی علت آن را می داند!
باز شدن پرونده شخصی حنیف عمران زاده در محافل ورزشی و فدراسیون فوتبال تا جایی پیش رفت که منجر به محرومیت این بازیکن شد و تلاشهای باشگاه استقلال و شخص امیررضا واعظ آشتیانی برای لغو محرومیت وی بی نتیجه ماند. بعد از این اتفاق بیانیه بازی ها شروع شد و ابتدا اولیایی بود که با جبهه گیری بر علیه واعظ، مصاحبه ای انتقادی را انجام داد؛ "پس از جدایی عمران‌زاده از پاس همدان، تمام اطلاعات وی در اختیار مسئولان فدراسیون، کمیته انضباطی و واعظ آشتیانی قرار گرفت و آشتیانی با وجود اینکه از مشکلات عمران‌زاده باخبر بود با وی قرارداد بست."
روابط عمومی باشگاه استقلال نیز ساکت ننشست و خیلی سریع پاسخ صحبتهای اولیایی را داد؛ "اگر فرض را بر این بگذاریم که باشگاه استقلال از مشکلات حنیف عمران زاده آگاه بوده، مسلما باشگاه پاس همدان که تخلفات احتمالی این بازیکن در زمان حضورش در آن باشگاه به وجود آمده، بیش از استقلال به این موارد اشراف دارد. حال چگونه است که پاس همدان پس از عقد قرارداد عمران زاده و استقلال به هر طریق ممکن و فرستادن نماینده تلاش کرد استقلال را به فسخ قرارداد این بازیکن مجاب کند؟ فرض بر اینکه مدیرعامل باشگاه استقلال نیز از مسایل این بازیکن با اطلاع بوده، چه دلیلی دارد مسایل شخصی فردی را وارد حیطه کاری وی کنیم؟ به نظر می رسد برای کسی که به راحتی پیراهن آبرو از تن مسلمانی در می آورد، دروغ بستن برای دستیابی به اهدافش راحت تر باشد. باشگاه استقلال ضمن ابراز تاسف از این بابت از خداوند متعال برای این دوستان طلب بخشش می کند و کاش به مسایل سادة دنیایی آخرتمان را نفروشیم و همواره به گونه ای حرکت کنیم که در نهایت عاقبت بخیر باشیم."
روابط عمومی پاس در واکنش به بیانیه استقلال سیاست سکوت را برگزید؛ "جوابی نداریم که به باشگاه استقلال بدهیم. فکر می‌کنیم یک تیم فوتبال باید به جای هدر دادن انرژی در بیرون از زمین مسابقه در لیگ خود را نشان دهد. ما دلیلی برای بیانیه صادر کردن نمی‌بینیم و این موضوع را لوث شده می‌دانیم. سکوت بهترین پاسخ برای کسانی است که بیانیه می‌دهند."
سپس کمیته انضباطی وارد عمل شد و هر دو مدیرعامل را به همراه حنیف عمران زاده فراخواند که در نهایت تغییری در رای صادره حاصل نشد و محرومیت حنیف پابرجا ماند اما اولیایی کوتاه بیا نبود و دوباره مصاحبه کرد؛ "یک دیوانه سنگی را به چاه می اندازد و از ما عاقلان کاری بر نمی آید! چیزی که در مسئله عمران زاده بوجود آمد، انعکاس خبر او از رسانه ها بود و از آنجا که او شاکی خصوصی دارد، به نفع باشگاه استقلال و خودش است که به جای مطرح شدن این اتفاق در مطبوعات، به دنبال بسته شدن پرونده خود باشد."
علیرضا شمسی پور، چهره جالب و دوست داشتنی و دبیر سابق هیئت فوتبال همدان هم بیکار ننشست و نزدیکی افکارش به روشهای مدیریتی اولیایی را در مصاحبه ای دیگر به نمایش گذاشت؛ "درست است که حنیف در زمان حضور در همدان مشکلاتی داشت اما، به نظر من اگر این مشکلات وجود داشته، بهتر بود مدیرعامل پاس آنها را اعلام می‌کرد و همان زمان با این بازیکن برخورد می شد، نه اینکه چون الان عمران‌زاده از پاس رفته، چنین مسائلی مطرح شود."
سرانجام پس از تشکیل جلسه نهایی پرونده عمران زاده در دادگاه تجدید نظر، وی در آخرین روزهای مهر ماه تبرئه شد تا قصد اعاده حیثیت و پیگیری علت محرومیت، پیش از صدور رای نهایی دادگاه کند؛ "وقتی برای تسویه حساب به باشگاه پاس مراجعه کردم، به من گفتند: برو تسویه حسابت را از قاضی پرونده‌ات بگیر و زمانی که به فوتبال برگشتم خیلی خوشحال شدم و می‌دانستم که بی‌گناه هستم و کاری نکرده‌ام. تمامی این قضایا پشت پرده‌ای بود که برخی از آقایان شیطنت کردند. این آقایان با من به گونه‌ای رفتار کردند و من آدم بد داستان شدم. به هر حال دنیا و آخرتی هم در کار هست و من اعتقاد دارم در روزی که دادخواهان داد خواهند، من هم داد خودم را خواهم خواست."
مصاحبه کفاشیان، رئیس فدراسیون فوتبال آب پاکی را روی دست حنیف عمران زاده ریخت و وی از نیم فصل دوم برای استقلال به میدان رفت؛ "از طرف مراجع قضایی در خصوص عمران زاده نامه‌ای رسید که سازمان لیگ بر حسب آن تصمیم به محرومیت این بازیکن گرفت اما پس از آن نامه‌ای دیگری از مراجع قضایی آمد تا موجب لغو این محرومیت شد. ما موظفیم قوانینی که در مملکت می‌گذرد را رعایت کنیم."
استفاده از بازیکن سه اخطاره و کسر امتیاز
یکی دیگر از اتفاقاتی که در سال 88 برای پاس دردسر ساز شد، مساله استفاده از روزبه شاه علی دوست در دیدار برابر شاهین بوشهر و رای کمیته انضباطی بود.
در حالی که پاس همدان در نهمین هفته لیگ برتر در بوشهر میهمان شاهین این شهر بود و بازی دو تیم با نتیجه یک-یک مساوی به پایان رسیده بود، شاهینی ها از پاس به دلیل استفاده از بازیکن سه اخطاره به کمیته انضباطی شکایت کردند؛ "مجید حسینی‌کنگانی، مدیرعامل باشگاه شاهین بوشهر گفت: مسئولان سازمان لیگ بازی کردن بازیکن 3 اخطاره تیم پاس مقابل ما را پذیرفته‌اند. پس از بررسی‌هایی که انجام دادیم و به فیلم بازی‌های گذشته رجوع کردیم، 3 اخطاره بودن روزبه شاه علی دوست در دیدار با شاهین اثبات شد و شکایتی را در این زمینه به کمیته انضباطی فرستادیم که آنها این شکایت را بررسی می‌کنند."
اولیایی، مدیرعامل آن زمان باشگاه پاس هم طبق معمول ساکت ننشست؛ "باشگاه پاس همدان نسبت به نتیجه بازی با شاهین بوشهر و شکایت این باشگاه برای تغییر نتیجه قبلی، به هیچ وجه نگران نیست. ما قبل از هر بازی از سازمان لیگ استعلام می‌کنیم. پیش ازدیدار با شاهین بوشهر هم همین استعلام را از سازمان لیگ دریافت کردیم که در آن آمده بود شاه علیدوست دواخطاره است. بنابراین با استناد به استعلام سازمان لیگ می‌گوییم که روزبه شاه‌علیدوست 3 اخطاره نبوده است."
در نهایت کمیته انضباطی بدون توجه به استدلات اولیایی و همکارانش با این توضیح که سرپرست تیم باید آمار اخطارهای بازیکنان را داشته باشد و استناد به نامه سازمان لیگ قابل قبول نمی باشد، رای بر تغییر نتیجه بازی به سود شاهین داد. پیگیری و شکایت پاسی ها به شورای استیناف هم بی نتیجه ماند تا مدیران جدید پاس برای لغو این حکم به شورای حکمیت فدراسیون فوتبال، مراجع قضایی و دیوان عدالت اداری متوسل شوند.
منصوریان نسخه خودش و اولیایی را پیچید
این سه اتفاق به قدری زود به وقوع پیوست که باعث ایجاد شک نزد اهالی فوتبال در همدان شده بود. اولیایی که بعد از کسب نتایج ضعیف توسط منصوریان، در مصاحبه های مختلف اعلام کرده بود تا هفته یازدهم به وی فرصت خواهد داد، در هفته ششم به قدری فشار را بر خود حس می کرد که شروع به دادن اولتیماتوم به مربی تازه کارش کرد.
سرانجام در هفته دهم و پس از پذیرش شکست در برابر راه آهن، آن هم در ورزشگاه خانگی، کار به جایی رسید که علیرضا منصوریان پس از بازی در رختکن استعفا داد و بازگشتش به همدان را به بازدید از غار علیصدر موکول کرد؛ "در مدتی که در همدان بودم تمام تلاشم را کردم که در تیم هماهنگی لازم را به وجود بیاورم و نتایج خوبی کسب کنیم اما همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست. بدون هیچ کدورتی همدان را ترک می‌کنم و از این به بعد به عنوان توریست غار علیصدر به همدان می‌آیم."
بالافاصله پس از استعفای منصوریان، اولیایی دست به کار شد و با گماردن گمالوویچ به سمت سرمربی موقت، مذاکره با مربیان دیگر برای قبول سکان هدایت پاس را آغاز کرد، غافل از اینکه چیز زیادی تا پایان عمر مدیریتی اش در این باشگاه باقی نمانده است!
نکته جالب در آن مقطع، مصاحبه های عجیب و غریب اولیایی در مورد منصوریان بود. وی که دیگر به انتخاب اشتباه خود پی برده بودند، می خواستند به نحوی خود را جدا از منصوریان نشان داده و راه خود را جدا کنند؛ "منصوریان برای پاس کوچک بود. پاس تیم بزرگ و ریشه داری است و مربی با تجربه ای می خواهد، منصوریان به دلیل کم تجربگی نتوانست نتایج قابل قبولی کسب کند البته وی تمام تلاش خود را کرد اما به دلیل بی تجربگی در عرصه مربیگری و جوان بودن بازیکنان، به اهداف خود نرسید."
اولیایی در فرصتی کوتاه باب مذاکره با چند مربی را باز کرد و هر روز اسم جدیدی را در خروجی خبرگزاری ها مطرح می کرد؛ یک روز صحبت از انگین فیرات و رسول کربکندی بود و روز دیگر احمد طوسی و جلال طالبی و به همین ترتیب اسامی دیگر تا نهایت اولیایی خبر جذب فرهاد کاظمی را در رسانه ها عنوان کرد.
همزمان با این خبر، از کانالهای غیر رسمی خبری مبنی بر برکناری اولیایی و روی کار آمدن سردار ملاحی منتشر شد که در کمتر از 24 ساعت این اتفاق به واقعیت پیوست و اولیایی از مدیرعاملی پاس برکنار شد.
بازگشت پاسی های سابق
عصر روز پنج شنبه 16 مهرماه 88، دکتر بهروز مرادی استاندار همدان، دکتر حاجی بابایی و سید محمدکاظم حجازی نمایندگان مردم همدان در مجلس شورای اسلامی، سید عبدی افتخاری، مدیرکل تربیت بدنی استان و عباس صوفی، رئیس هیئت فوتبال استان همدان با حضور در تمرین پاس، سردار کریم ملاحی که سابقه مدیریت در باشگاه پاس در سالهای گذشته را نیز داشت، رسماً به مربیان، بازیکنان و خبرنگاران معرفی و بلافاصله در سالن اجتماعات ورزشگاه شهدای قدس مراسم تودیع و معارفه مدیرعامل باشگاه پاس را برگزار کردند.
در این مراسم دکتر حمیدرضا حاجی بابایی با تقدیر از زحمات اولیایی، علت جابه جایی را خستگی وی در مدت فعالیت در باشگاه پاس اعلام کرد و گفت: اولیایی منبعد نقش محور سیاست گذاری باشگاه را برعهده خواهد داشت، هرچند هرگز این اتفاق هم به وقوع نپیوست!
اما اولیایی که اصلاً حال و روز خوشی نداشت و حسابی در هم ریخته بود، برکناریش را به دلیل مسائل غیرورزشی دانست؛ "آمدن پاس به همدان مهم بود اما حفظ آن مهمتر است و ما نباید سیاست را در ورزش دخیل کنیم که بعداً به بن بست بخوریم. مسائل فوتبالی باید در قالب فوتبال حل شود و من در این زمینه حرفی برای گفتن ندارم."
دکتر مرادی، رئیس مجمع باشگاه پاس نیز با بیان اینکه به سبب عدم نتیجه گیری ها تحت فشار بوده است، ملاحی را به عنوان مدیرعامل جدید پاس معرفی کرد؛ "برای جایگزینی اولیایی باید یک فرد برجسته را انتخاب می کردیم که این فرد کسی نبود جز تیمسار ملاحی که سابقه قهرمانی در کشور و آسیا را نیز داشت و از وی خواستم که قبول زحمت کرده و در این بخش نقش آفرینی کند."
سیدمحمدکاظم حجازی نیز با تقدیر از منتقدان زمان مدیریت اولیایی که با نقدهای سازنده، قصد گوشزد کردن ایرادات و ارائه راهکار را داشتند، از ملاحی و همکارانش خواست که به توصیه های منتقدان توجه کنند.
تغییرات کم و موثر کادر جدید
پس از روی کار آمدن سردار ملاحی، عده ای از پرسنل باشگاه پاس که به سبب نزدیکی ارتباط با اولیایی، امکان ادامه همکاری با باشگاه را برای خود ممکن نمی دیدند، از سمت خود کنار کشیدند.
سردار ملاحی با کمک سرهنگ مجتبی پیمبری، همراه و یاور دیرینه اش، به سرعت و با استفاده از افرادی که از قبل شناخت لازم و کافی را از آنها داشت، جاهای خالی در کادر اداری و اجرایی باشگاه را کامل کرد و برای نفراتی که از قبل در باشگاه فعالیت داشتند نیز فرصت ادامه همکاری را فراهم آورد.
از جمله منصوبین ملاحی، دکتر حسنی ، سرهنگ ملا قاسمی و محمد به گندم بودند که به ترتیب عهده دار سمت های رئیس کانون هواداران، معاون اجرائی و مدیر تیم های پایه، شدند.
علی اصغر مدیر روستا نیز با وجودیکه پس از تقبل سکان هدایت پاس همدان، شایعاتی مبنی بر عزم او بر تغییر دستیارانش بر سر زبانها افتاده بود، بدون اعمال کوچکترین تغییر در کادر فنی پاس، تیم را هدایت کرد و با کادر قبلی نتایج خوبی هم گرفت.
سهام باشگاه پاس همدان
پس از جدایی سیدمحمدکاظم اولیایی، یکی از مسائلی که باعث نگرانی فوتبال دوستان همدان شده بود،موضوع سهام باشگاه بود؛ شایعات آن روزها، مبین ثبت کلیه سهام باشگاه به نام شخص کاظم اولیایی بود.
در همین راستا اکبر عابدی، رئیس منطقه 4 (غرب کشور) سازمان بازرسی بلافاصله پس از انتصابش به این سمت، در واکنش به شایعات موجود، مردم استان همدان را صاحبان کلیه سهام باشگاه دانست؛ "صاحبان سهام باشگاه پاس، 8 هزار شهید استان هستند. این سهام به هیچ وجه تعلق به فرد خاصی ندارد و چند ماه قبل از تصدی این منصب توسط بنده، سازمان بازرسی استان در حال بررسی و رسیدگی به این موضوع بوده و این تحقیقات کماکان ادامه دارد."
اعضاء مجمع باشگاه نیز در مدتی کوتاه دست به کار شده و نسبت به اعمال تغییرات در هیئت مدیره و سهام باشگاه اقدام کردند و پس از تغییر و تحولات ایجاد شده در باشگاه پاس‌همدان، نام اعضای جدید هیات مدیره این باشگاه در اداره ثبت شرکت‌ها به ثبت رسید؛ "آقایان بهروز مرادی(استاندار همدان و رئیس هیات مدیره)، حمیدرضا حاجی بابایی(وزیر آموزش و پرورش و نایب رئیس هیات مدیره)، علی آقا محمدی(عضو هیات مدیره و خزانه‌دار)، کریم ملاحی( عضو هیات مدیره و مدیرعامل)، سید عبدی افتخاری(عضو هیات مدیره)، ناصر ملاقاسمی(بازرس اصلی) و جعفر رسولی(بازرس دوم) انتخاب شدند. البته پس از تغییر استاندار همدان، نام کرمرضا پیریایی جایگزین بهروز مرادی شد.
فراز و فرودهای پاس، بلای جان هواداران
فارغ از حواشی و تغییرات پیرامون باشگاه پاس، نکته بارز و آزار دهنده این تیم در سال 88، روند متغیر نتیجه گیری های این تیم بود، مساله ای که سالی پراسترس و توام با تشویش را پیش روی هوادارن این تیم قرار داده بود.
پاس همدان نیمی از فصل را در تب و تاب فرار از افتادن سپری کرد و از این جهت می توان گفت که در مجموع عملکرد خوبی را از این تیم در سال 88 شاهد نبودیم، هرچند نمی توان به سادگی از زحمات و تلاش های سردار ملاحی و همکارانش گذشت، چرا که با اعمال کمترین هزینه ها و با استفاده از کادر اداری و فنی قبلی، توانستند تا حد زیادی تیم را از بحران خارج کنند.
با وجودی که سبزپوشان پس از سپردن سکان هدایت تیم به علی اصغر مدیر روستا، به کلی متحول شده و نتایج خوبی را گرفتند، حتی تا هفته بیست و پنجم قهرمان نیم فصل دوم بودند، اما از هفته بیست و ششم تا بیست و نهم رنگ پیروزی را ندیدند و در چهار هفته پایانی لیگ در سال88، دو تساوی و دو شکست را تجربه کردند.
امیدواریم سال 89، سالی سرشار از موفقیت و پیروزی برای تنها نماینده غرب کشور در لیگ برتر باشد.
تسلیم مطلق بفرمان
حضرت حق سبحان م الله آقا ابراهیم میرزایی
تنها راه نجات آدمیان است.